Ik weet geen titel vandaag

Soms heb je van die dagen, dat je best veel hebt om over te schrijven maar als je dan eindelijk voor je beeldscherm zit, dat er dan niks op je beeldscherm verschijnt omdat je gewoon domweg niet weet wat je moet typen. Nou vandaag is zo'n dag voor mij. Maar ik ga mijn best doen!

De afgelopen dagen hebben we heerlijk vrij gehad.
Deze dagen zijn begonnen met een bezoekje aan de vreemdelingendienst om ons visum te verlengen. We hadden verwacht, na alle berichten, dat we daar erg lang moesten wachten. Echter stonden we binnen ongeveer 30 minuten weer buiten. Dat was nog eens een meevaller! Dus konden we even een winkelen in de hermitage mall.

In de avond hebben we even een dansje gedaan en vrijdag hebben we eerlijk uitgebrakt aan het zwembad. Zwemmen met regen is af en toe best lekker heb ik gemerkt!

Zaterdagavond hadden we een Nederlands feestje met een bandje uit Groningen in een hotel hier in de buurt. Ondanks dat ik mij ziek voelde heb ik toch best een leuke avond gehad.

Maandag hebben we een dolfijnen trip gedaan. In de ochtend zijn we met de taxi naar een soort van haventje gereden waar meneer Min of Ming op ons zat te wachten om ons mee te nemen.

Tijdens deze trip zijn we ook naar de plantage werk en rust geweest.
Hier hebben we een rondleiding gehad van een meneer die daar woont en werkt. Hij heeft ons verschillende bomen en planten laten zien waarvan hun medicijnen maken of andere producten.
Ook heeft hij voor ons een kokosnoot opengemaakt waar we uit konden drinken. Eerlijk gezegd was dit niet mijn favoriete drankje, echter de kokos eten was wel heerlijk.

Hij heeft veel verteld over het verleden van de plantages en hoe het er nu aan toe gaat. Wat ons vooral heel erg opviel was dat er onwijs veel kevers waren, dit komt omdat het de laatste tijd in Suriname heel erg droog is geweest. Het was echt een vies gezicht 1000 kevers op een berg, als het er niet meer waren, steeds op verschillende plekken op de plantages zag je die beestjes weer krioelen.

Tijdens onze rondleiding mochten we ook even bij de paarden kijken waar we binnenkort een keer op mogen rijden.

Ook konden we een kleine kaaiman vasthouden en schildpadden! Dit was echt leuk om te doen! Die grote schildpadden zijn echt zwaar. We waren zo onder de indruk van alles dat meneer Ming of Min ondertussen ongeduldig werd van het wachten en ons belde. We zijn toen terug gegaan naar de boot om op zoek te gaan naar dolfijnen.

Na een groot stuk gevaren te hebben dachten we eigenlijk dat we ze niet meer gingen zien totdat een andere man op een boot naar ons wenkte dat we moesten komen. En daar waren ze dan; de dolfijnen.
Wauw, wat een mooi moment was dat. Wat zijn het mooie beesten! En wat weet ik dat mijn moedertje nu jaloers is! Hihi, sorry mam.

Hierna zijn we terug gegaan aan wal en heeft onze vaste taxichauffeur ons weer opgehaald. In de avond stond er weer een feestje op de planning namelijk Parbo Night. Wat me hier vooral op viel is dat heel veel mensen niet dansen. Alleen die gekke bakra's die heerlijk uit de maat staan te dansen. (Nederlanders dus) Ik dacht dat Suriname bekend stond om het dansen maar nog heel veel dansende mensen heb ik niet gezien. Maar inderdaad als ze dansen kunnen ze dit onwijs goed.

Dinsdag 25 november (gisteren) was Suriname jarig zoals de kinderen op school het zeggen. Suriname vierde dat het 39 jaar geleden onafhankelijk werd.
Hier was een defilé voor georganiseerd waar alle mannen/vrouwen van het leger, politie, marine, brandweer etc gingen marcheren in kostuum. Waar de wapens deels werden getoond en waar de wagens voorbij reden Ook de president was hier aanwezig, dus jaja ik heb zelfs meneer Bouterse gezien! Ik was ontzettend onder de indruk van deze optocht en vond het bijzonder om mee gemaakt te hebben ondanks het ijskoud was door de stortbuien en de optocht 2.5 uur te laat begon. Maar goed we zijn in Suriname dus NO SPANG!

Ondertussen ook nieuws gehad van het thuisfront over m'n oma wat me iet wat gerust stelt maar we alsnog moeten afwachten omdat we eigenlijk nog niets weten. Iniedergeval ben ik gestopt met het kijken naar tickets om weer terug naar huis te gaan. Want voorlopig kan ik gelukkig nog even blijven. Want ik geniet hier echt.

Wat eigenlijk niet kan is dat we hier nu al een maand zijn en we eigenlijk nog niet veel van het land hebben gezien. Daarom hebben we met elkaar afgesproken om toch meer te gaan doen en ook het binnenland in te gaan.

De eerste cijfer van de minor is trouwens ook binnen, want jawel we doen af en toe ook nog wel is wat aan school. En dat werd beloond met een 8. Ik ben tevreden! En oja, speciaal voor Iratxe (omdat ze er maar niet over ophoudt <3) : Iratxe heeft gewoon een 10 binnen gehaald hiervoor! Yo go girl! Haha

Nou het is nu tijd om mijn was maar eens uit de wasmachine halen en op te hangen.


Bye!

Liefs, Lott.