Alweer de laatste dagen..

Mijn drie maanden in Suriname zijn alweer bijna voorbij. Zondagnacht vlieg ik terug samen met Fabian en Beracha naar het koude Nederland. Wat zie ik daar tegenop, tegen die kou. Wanneer het hier 23 graden is, heb ik al kippenvel. Dat wordt echt wennen in Nederland.

Wat zijn deze 3 maanden ongelofelijk snel voorbij gegaan. En wat heb ik hier een fantastische tijd gehad. Ik heb zoveel geleerd over mijzelf, over anderen en over vriendschappen. Ik heb hier vriendschappen opgebouwd die mij het hele leven bij zullen blijven. En die ik zeker in Nederland wil voortzetten. Ik ben van dit land gaan houden in de afgelopen 3 maanden van al zijn voordelen en nadelen. Ook ben ik van de mensen gaan houden in dit land, wat kunnen zij je toch aan het lachen maken. Ik heb mij de afgelopen maanden zo onwijs goed gevoeld en wanneer dit even niet zo was, was er altijd wel iemand die die grijns wel weer op mijn gezicht toverde. Diegene weten precies over wie ik het heb. Dank jullie wel.

Ik heb onwijs veel geleerd. Ook heb ik zeker geleerd dat ik soms meer moet waarderen wat ik heb thuis. Ik heb hier verhalen gehoord van mensen die hier wonen, waar je even met je mond vol tanden van zit. Dingen die je absoluut niet mee wil maken en niet mee mag maken eigenlijk. Wat kunnen wij Nederlanders dan zeuren over die kleine rot dingen.

Zoals ik al schreef zijn deze 3 maanden super snel gegaan. Ook de laatste weken zijn super snel gegaan. De dagen vliegen voorbij want it´s true: time flies when you’re having fun.

De afgelopen weken zijn we dan toch nog iets gaan zien van Suriname. Samen met Iratxe, Fabian en Laura zijn wij op trip geweest. We zijn naar Berg en dal, Stone island en Brownsberg gegaan.

Op Berg en Dal zijn we met een soort kabelbaan allemaal parcours gaan doen. En geloof me wat vond ik dit in het begin eng, ik heb namelijk verschrikkelijke hoogtevrees. Maar zoals de man zei: we gaan jou hoogtevrees daar straks in het water laten vallen. We moesten een rivier over, en die zipline was op grote hoogte. En inderdaad nadat ik daar overheen was, gingen de volgende een stuk makkelijker!

Vervolgens zijn we doorgereden naar Stone Island waar we even gegeten hebben en van het uitzicht genoten hebben. Toen zijn we doorgereden naar Brownsberg waar we zouden gaan overnachten. Onderweg daar naar toe hebben we al een paar aapjes gespot. Onwijs leuk om te zien!
Eenmaal aangekomen op Brownsberg sliepen we op een prachtige plek met uitzicht over het Stuwmeer.

Toen het donker werd hebben we een nachtwandeling gedaan door de jungle om dieren te spotten. We hebben hier een gordeldier, spinnen, apen en slangen gespot. Wat een donkerte als het licht uit is zeg! Best eng! Laura en ik hebben elkaar dan ook vastgehouden totdat we terug waren bij de hangmatten. Want je weet maar nooit wat er opeens uit die bossen kan rennen!

De volgende dag zijn we 4 uur lang door de jungle gaan wandelen naar een aantal watervallen toe. Mijn hemel! Wat was dit ongelofelijk zwaar. Dalen en klimmen, de hele tijd. Helaas kreeg ik weer last van mijn heup en moest ik af en toe echt even mijn rust pakken wilde ik überhaupt nog terug komen bij mijn hangmatje! Onderweg hebben we weer aapjes gezien! Het was ontzettend leuk om dit met dit groepje te doen en we hebben er echt van genoten zo in onze laatste week samen.

In het huis waar ik de afgelopen 3 maanden gewoond heb, woonde voorheen 18 mensen. Nu zijn we nog maar met zijn 10e. Bijna iedereen verlaat langzamerhand Suriname en ook voor mij is de tijd bijna om.

Het laatste weekend ga ik nog even goed feesten en genieten met de mensen hier. Ik ga ze verschrikkelijk missen! En ik kom zeker terug naar Suriname!

Nou lieve mensen, dit was mijn laatste reisverslag over mijn tijd in Suriname. Ik was af en toe te druk om te schrijven. Dus zijn het er niet heel veel geworden maar dat betekend wel dat ik écht genoten heb! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn verslagen te lezen en ik zie jullie weer in Nederland!

Zo’n vreemd idee dat ik maandagmiddag rond half 1 weer in Nederland sta en het echte leventje weer gaat beginnen. Maar goed nog even niet aan denken!

Liefs, Lott.